Aktualności

Dziennikarka Informacyjnej Agencji Radiowej, niestrudzona promotorka wiedzy o kulturze i Kościele, w tym szczególnie – o życiu i dziele ks. Józefa Tischnera. Od dłuższego czasu walczyła z chorobą nowotworową. Miała 51 lat.

Publikacji księdza biskupa Grzegorza Rysia na polskim rynku nie brakuje. Ta jest ściśle związana z okresem Wielkiego Postu – czasem refleksji nad własną postawą moralną i religijną. „Rekolekcje. Modlitwa, post, jałmużna” to trzy serie rekolekcji poświęconych trzem filarom chrześcijańskiego życia. Warto do nich sięgnąć.

W nocy 10 lutego zmarł Krzysztof Michalski, wybitny filozof, założyciel i długoletni prezes Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu. Jeden z najbliższych przyjaciół ks. Józefa Tischnera, współtwórca Dni Tischnerowskich w Krakowie oraz nagrody i stypendium jego imienia, organizator Debat Tischnerowskich w Warszawie. Miał 65 lat.

Po wyczerpaniu pierwszego nakładu i pierwszego dodruku do księgarń trafia właśnie drugi dodruk „Kapelusza na wodzie. Gawęd o księdzu Tischnerze” Wojciecha Bonowicza. Książka ukazała się przed niespełna dwoma laty i sprzedała się już w ponad 25 tysiącach egzemplarzy. Starannie wydana, ładnie zilustrowana, jest przystępnie napisaną opowieścią o tym, kim był Józef Tischner.

„W ciągu życia spotkałem się z ks. prof. Józefem Tischnerem setki razy. Moja pamięć przechowała dziesiątki zdjęć z tych spotkań”, tak w posłowiu do swojej książki o ks. Tischnerze pisze filozof Jan Galarowicz. Urodzony i wychowany w Łopusznej autor postanowił po latach napisać małą biografię wybitnego duchownego i myśliciela. Ukazała się ona w serii „Wielcy ludzie nauki i kultury” krakowskiego Wydawnictwa Petrus.

Z wydanej ostatnio książki „Rekolekcje paryskie” publikujemy konferencję rekolekcyjną ks. Tischnera wygłoszoną 2 marca 1985 r. Nawiązuje ona do śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, zamordowanego kilka miesięcy wcześniej przez funkcjonariuszy SB, i do jego pogrzebu, który stał się wielką publiczną manifestacją. Jaki jest sens takich ofiar? Jaki jest sens męczeństwa? Te pytania powracają do nas również w kontekście ostatnich wydarzeń w Indiach i innych częściach świata – gdzie chrześcijanie cierpią z powodu prześladowań.

„Jeśli chłopskość postrzega się jako inercyjną dyspozycję kulturową utrudniającą narodziny klasy średniej, to w ten sposób utrwala się wiedza zniewalająca, kolonizująca własne ludzkie doświadczenia. Uważam, że już najwyższa pora, aby spojrzeć na polskie doświadczenia społeczne inaczej. Niech każdemu przysługuje prawo do wolności – wbrew naszym genealogiom”, pisze w styczniowym „Znaku” Tomasz Rakowski, antropolog, laureat Nagrody Znaku i Hestii im. ks. J. Tischnera w 2010 roku.

Ignacy Szczepański, wybitny polski dokumentalista, zdecydował się opublikować swoje wspomnienia. Książka nosi tytuł „Bohaterowie moich filmów – Spotkania”, a jej bohaterami są pisarz Leopold Buczkowski, reżyser teatralny Kazimierz Dejmek, pisarz i kompozytor Stefan Kisielewski, pianista i dyrygent Adam Kopyciński (który dyrygował obozową orkiestrą w Auschwitz) oraz ks. Józef Tischner. Szczepański nakręcił pierwszy i – jak dotąd – najbardziej wszechstronnie pokazujący Tischnera film zatytułowany „Tak się toczy moja myśl”.

Najnowszy numer warszawskiego pisma „Kontakt” (nr 21, zima 2012) przynosi bardzo ciekawy wywiad z s. Barbarą Chyrowicz, autorką książki „O sytuacjach bez wyjścia w etyce” i laureatką Nagrody Znaku i Hestii im. ks. J. Tischnera w 2009 r. W rozmowie zatytułowanej „Bez kropki nad >>i<<” padają pytania o „mniejsze zło”, o to, kiedy można stosować siłę, a kiedy należy się powstrzymać od jej użycia, a także o to, jak wygląda etyczne przesłanie Ewangelii.

Homilie, konferencje, pogadanki, dyskusje ze studentami – w nowej książce ks. Józefa Tischnera znalazły się wszystkie formy, w jakich ten mistrz słowa mówionego dzielił się z innymi swoimi przemyśleniami. Tischner bywał w Paryżu głównie na zaproszenie polskich pallotynów, którzy prowadzili tam ożywioną działalność duszpasterską i wydawniczą. „Rekolekcje paryskie” to opowieść o znaczeniu wiary w życiu człowieka, a jednocześnie zapis atmosfery lat 80., w której rozpacz i poczucie klęski mieszały się z nadzieją, że „przeminie postać świata”.