W nocy 10 lutego zmarł Krzysztof Michalski, wybitny filozof, założyciel i długoletni prezes Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu. Jeden z najbliższych przyjaciół ks. Józefa Tischnera, współtwórca Dni Tischnerowskich w Krakowie oraz nagrody i stypendium jego imienia, organizator Debat Tischnerowskich w Warszawie. Miał 65 lat.

Wspólnie z ks. Tischnerem organizował spotkania intelektualistów z całego świata z Janem Pawłem II w Castel Gandolfo. Formalnie były to zebrania Rady Programowej Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu, którym kierował. Celem tej placówki – założonej na początku lat 80. – było umożliwienie intelektualistom z krajów bloku sowieckiego kontaktu z myślą zachodnią. Po upadku komunizmu Instytut pozostał ważną – i niezależną – placówką naukową organizującą debaty i szkoły letnie, przyznającą stypendia i prowadzącą badania nad najważniejszymi problemami współczesności.
Krzysztof Michalski był jednym z uczniów Leszka Kołakowskiego. Studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1969 roku. Jego rozprawa doktorska „Heidegger i filozofia współczesna” uchodzi za jedną z najbardziej przenikliwych i przystępnych prac poświęconych myśli Martina Heideggera. Habilitował się w 1986 na podstawie rozprawy „Logika i czas. Próba analizy Husserlowskiej teorii sensu”. Interesował się też filozofią Jana Patočki, Hansa-Georga Gadamera i Fryderyka Nietzschego. Intuicjom tego ostatniego filozofa poświęcił książkę „Płomień wieczności”.
Wykładał filozofię na Uniwersytecie w Bostonie, a od 1994 – także na Uniwersytecie Warszawskim. Znakomity organizator, był autorem i współautorem wielu cennych inicjatyw, m.in. organizowanych od 2001 roku Dni Tischnerowskich w Krakowie i Debat Tischnerowskich odbywających się na Uniwersytecie Warszawskim.
Był jednym z najbliższych przyjaciół ks. Tischnera. Wspólnie z nim nagrał cykl rozmów z Janem Pawłem II, które stały się kanwą książki „Pamięć i tożsamość”.