12 czerwca, po długiej chorobie, zmarł Cezary Wodziński – filozof, eseista, wybitna postać polskiej humanistyki. Autor kilkunastu książek poświęconych m.in. myśli Dostojewskiego, Heideggera czy Szestowa. Uczeń Barbary Skargi, jako jednego ze swoich filozoficznych mistrzów wskazywał Józefa Tischnera. Miał 57 lat.
Urodził się w Lęborku, szkoły kończył w Warszawie. Po maturze przez rok, zanim podjął studia, pracował jako sanitariusz w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie oraz jako ratownik w bieszczadzkiej grupie GOPR. W latach 1979-1985 studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach w latach 1986-1998 pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Katedrze Filozofii Współczesnej. W 1989 roku obronił doktorat Wiedza i zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa pod kierunkiem prof. Barbary Skargi. Habilitował się w 1994 roku pracą Heidegger i problem zła. Od 1999 r. był profesorem zwyczajnym w IFiS PAN, w latach 2001-2011 także profesorem zwyczajnym w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 2011 – profesorem zwyczajnym w Kolegium „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszwskiego oraz przewodniczącym Rady Fundacji na Rzecz Myślenia im. Barbary Skargi. Zmarł po kilku latach zmagania się z polineuropatią.
Autor kilkunastu książek, w tym głównie rozpraw i esejów, m.in. „I cóż po filozofie… Eseje filozoficzne” (1992), „Hermes i Eros. Eseje drugie” (1997), „Światłocienie zła” (1998), „Pan Sokrates. Eseje trzecie” (2000), „Św. Idiota. Projekt antropologii apofatycznej” (2000), „Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą” (2005; nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2006), „Nic po ironii. Eseje czwarte” (2006), „Logo nieśmiertelności. Platona przypisy do Sokratesa” (2008 – nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2009), „Kairos. Konferencja w Todtnaubergu, Celan – Heidegger” (2010), „Esseje pierwsze” (2014).
W 1993 r. opublikował też książkę popularyzującą wiedzę filozoficzną: „Filozofia jako sztuka myślenia. Zachęta dla licealistów” (nowe, rozszerzone wydanie ukazało się siedem lat później). W 2007 r. ukazał się tom rozmów z Cezarym Wodzińskim zatytułowany „Między anegdotą a doświadczeniem”, w którym m.in. znalazł się obszerny rozdział poświęcony Tischnerowi („Okolice Łopusznej”).
Sam siebie przedstawiał w następujący sposób: „Profesor filozofii. Ulubione zajęcia: długie biesiadowanie z przyjaciółmi; czytanie i pisanie limeryków nieprzystojnych; łapanie Sokratesa i Heideggera za słówka; żeglowanie szuwarowo-bagienne; łowienie grubych ryb i złotych rybek; słuchanie i odśpiewywanie pieśni kozackich; relacjonowanie meczu Polska-Argentyna z 1974 roku (3:2); rąbanie drewna oraz heblowanie w prawo i w lewo; bawienie dam; bajerowanie i uwodzenie pięknych dziewcząt; zabijanie much packą; podziwianie rękodzieła; przyglądanie się Kairosowi; codzienne zapatrywanie się w nic; kolekcjonowanie uśmiechów mimo wszystko”.
Autorem zdjęcia jest Adam Walanus.
