„Dla mnie nicią przewodnią w refleksji nad człowiekiem są słowa św. Pawła: >>Dobra, którego chcę, nie czynię, a czynię zło, którego nie chcę<<. Ile razy mam na tyle czasu i skupienia, i siły, żeby w rozmowie z drugim człowiekiem, zwłaszcza w dramatycznych momentach, uprzytomnić sobie słowa św. Pawła, tyle razy mogę powiedzieć, że istnieje jakieś porozumienie pomiędzy mną a tym, z kim rozmawiam”.
„Jak w ogrodach Castel Gandolfo nie ma dwóch takich samych liści, tak wśród gości Jana Pawła II nie ma dwóch takich samych indywidualności. Mimo to jest płaszczyzna spotkania, jest dom. Myślę sobie: tak właśnie wygląda Kościół Jana Pawła II. Kto wie, może i my dorośniemy kiedyś do budowy takiego Kościoła?”. Przypominamy fragmenty wspomnień ks. Józefa Tischnera ze spotkań z Janem Pawłem II w jego letniej rezydencji.
„Ksiądz Józef opowiadał podczas kazania, że Pan Bóg stworzył wszystko, co nas otacza: żaby, zające, jelenie, misie... W końcu zapytał: >>Które stworzenie udało się Panu Bogu najbardziej?<<. I wtedy ze środka kościoła wyszła mała dziewczynka, podeszła do mikrofonu i powiedziała: >>Chyba ja<<. Ludzie w kościele się roześmieli, a dziewczynka się zawstydziła. Ale ksiądz ją pochwalił: >>Bardzo dobrze powiedziałaś!<<”.
„Spowiedź rewolucjonisty” to jedna z najważniejszych książek ks. Józefa Tischnera – pisze we wstępie do jej nowego wydania Marcin Król. Jednym z jej tematów są motywy ludzkich działań i to, jak idee stają się siłą napędową historii. Publikujemy fragment przedostatniego rozdziału tej książki, zatytułowanego „Wolność i terror”.
„Nie przyszliśmy na świat, aby >>wegetować<<, aby wygodnie spędzić życie, żeby uczynić z życia kanapę, która nas uśpi; przeciwnie, przyszliśmy z innego powodu, aby zostawić ślad, trwały świat”. Po wizycie papieża Franciszka na Światowych Dniach Młodzieży pozostało wiele podobnych wypowiedzi. Wszystkie zostały zebrane w książce „Między kanapa a odwagą”.
„Czy w historii Europy nie było tak, że religia służyła jako listek figowy? Trzeba to odważnie uciąć. Może trzeba znaleźć inne formy przejawu religijności na zewnątrz? Na przykład polityk, który nie kłamie, który nie obiecuje >>gruszek na wierzbie<<, albo naukowiec, który jest odpowiedzialny za swoją pracę”. Przypominamy kilka refleksji na temat religii z książki „Myśli o wolności…” ks. Józefa Tischnera.
„Idee bez faktów są bezsilne, fakty bez idei są ślepe. Podstawowym faktem historii jest człowiek. Zrozumieć historię to zrozumieć człowieka – ale i na odwrót: zrozumieć człowieka to zrozumieć historię jego idei i jego czynów”, pisał w przedmowie do „Spowiedzi rewolucjonisty” ks. Józef Tischner. Przypominamy ten tekst, zachęcając do lektury całej książki, której nowe wydanie trafiło niedawno do księgarń.
„Hegel i jego rozumienie dziejów pozostaje wciąż wielkim wyzwaniem dla intelektualistów. Jest on jednak również wyzwaniem dla ludzi wierzących – to znaczy dla tych, którzy chcą oglądać Boga w historii”, pisał w 1993 roku ks. Józef Tischner we wstępie do książki „Spowiedź rewolucjonisty. Wokół `Fenomenologii ducha` Hegla”. Czytając niemieckiego filozofa, starał się zrozumieć polskich „rewolucjonistów”. Właśnie ukazało się nowe wydanie tej książki.
