„Leszek Kołakowski – Mądrość prawdziwa”

To właściwie bardzo dobra wiadomość: numer specjalny „Zeszytów Literackich” poświęcony Leszkowi Kołakowskiemu, który ukazał się w październiku ub. roku na jego 85. urodziny, sprzedał się – jak to mówią wydawcy – do spodu. Nie można go już nawet nabyć na stronie internetowej pisma. Zachęcamy więc jeszcze do polowań w księgarniach, zwłaszcza że do numeru dołączono na płycie film „Profesor” w reżyserii Marii Zmarz-Koczanowicz.

Numer zawiera znane i nieznane teksty Leszka Kołakowskiego lub jemu poświęcone, dokumentuje też związki filozofa ze środowiskiem „Zeszytów…”. Spośród rzeczy dotychczas niepublikowanych najciekawsza wydaje się korespondencja Kołakowskiego z Czesławem Miłoszem oraz Józefem Czapskim, a także „Mała antologia przekładów poetyckich”, w której znajdziemy dokonane przez Kołakowskiego tłumaczenia wierszy m.in. Jeana Racine`a, Włodzimierza Sołowjowa i Innocentego Annienskiego. Bardzo ważna jest też publikacja pełnego tekstu wywiadu, jaki w 1983 roku przeprowadził z Leszkiem Kołakowskim Wojciech Karpiński. Wywiad ten ukazał się wówczas w jednym z numerów „Zeszytów Literackich”, ale tylko w obszernych fragmentach.
Numer specjalny „Zeszytów…” nosi tytuł „Leszek Kołakowski – Mądrość prawdziwa” i może być traktowany jako swoisty reader poświęcony temu wybitnemu myślicielowi. Barbara Toruńczyk zamieściła w nim m.in. „Słownik pojęć użytecznych”, ułożony z fragmentów pism i wypowiedzi autora „Głównych nurtów marksizmu”, a także wypowiedzi na jego temat innych autorów. Ten swoisty „alfabet Kołakowskiego” zawiera takie hasła jak „Aberracje umysłu”, „Cnota nadzwyczajnie potrzebna” (o Jerzym Turowiczu), „Demokracji zalety i wady”, „Kluczowe przesłanie”, „Komunizmu obalenie”, „Polska i o Polsce”, „Religia Chrystusowa”, „Zasadzki nauczania chrześcijańskiego” czy „Zło absolutne”. W hasłach „Humor” oraz „Pobudki myślenia metafizycznego” pojawia się – jako bohater refleksji Kołakowskiego – ks. Józef Tischner.
Wśród cennych wspomnień o Kołakowskim znalazły się głosy m.in. Alaina Besançona („Pożegnanie Kołakowskiego”), Tony`ego Judta („Proroctwo”), Krzysztofa Michalskiego („Wyjątkowość Kołakowskiego”) oraz Barbary Skargi („Leszek kroczył trudną drogą”). Ta ostatnia zwraca uwagę na aurę, jaką spowita jest cała myśl Kołakowskiego: to aura „metafizyczności, która dotyka granic nie dających się przekroczyć. I ta aura jest mi szczególnie bliska”, napisała wybitna filozofka.