Laureat Nagrody Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera ks. prof. Wacław Hryniewicz OMI został uhonorowany Medalem św. Jerzego przyznawanym corocznie przez „Tygodnik Powszechny”. Drugim wyróżnionym jest Aleksander Gurjanow ze Stowarzyszenia Memoriał. Medale zostaną wręczone we czwartek 24 czerwca w Krakowie.
Ks. prof. Wacław Hryniewicz (ur. 1936 r.) jest wybitnym teologiem i ekumenistą, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, członkiem zakonu oblatów. Współtworzył Instytut Ekumeniczny KUL i w l. 1997-2005 był jego dyrektorem, kierując równocześnie katedrą teologii prawosławnej w tymże Instytucie. W latach 1979-1984 był konsultorem watykańskiego Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan, a w latach 1980-2005 członkiem Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim i Kościołem prawosławnym. Był także członkiem zespołu przygotowującego tekst ekumenicznego dokumentu Charta Oecumenica. Wytyczne dla wzrastającej współpracy pomiędzy Kościołami w Europie, oficjalnie przyjętego 22 kwietnia 2001 r. w Strasburgu przez przewodniczących Konferencji Kościołów Europejskich oraz Rady Konferencji Biskupów Europy.
Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu książek – rozpraw naukowych, zbiorów esejów, szkiców popularyzujących wiedzę teologiczną. Wydał m.in. fundamentalną trzytomową pracę pt. „Chrystus nasza Pascha” (1982) oraz cykl książek poświęconych zagadnieniom eschatologicznym, które wzbudziły szerokie dyskusje w środowisku teologów katolickich: „Nadzieja zbawienia dla wszystkich” (1989), „Dramat nadziei zbawienia” (1996), „Chrześcijaństwo nadziei” (2002), „Nadzieja uczy inaczej” (2003), „Dlaczego głoszę nadzieję?” (2004), „Bóg wszystkim we wszystkich. Ku eschatologii bez dualizmu” (2005). Zapis dyskusji wywołanej jego śmiałymi tezami przynosi książka „Puste piekło? Spór wokół ks. Wacława Hryniewicza nadziei zbawienia dla wszystkich” (2000). Opublikował ponadto szereg ważnych książek dotyczących ekumenizmu, m.in. „Kościół jest jeden. Ekumeniczne nadzieje nowego stulecia” (2004), „Teraz trwa nadzieja” (2006), „Nadzieja w dialogu” (2007), "Abym nie utracił nikogo…" (2008), „Świadkowie wielkiej nadziei. Zbawienie powszechne w myśli wczesnochrześcijańskiej” (2009).
Stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego” i miesięcznika „Znak”. W Wydawnictwie Znak opublikował m.in. tom rozmów „Nad przepaściami wiary” (wyd. 2 – 2008; współautorzy: Elżbieta Adamiak i Józef Majewski) oraz „Credo. Symbol wspólnej wiary” (2009; współautorzy: Karol Karski i ks. Henryk Paprocki), międzywyznaniowy komentarz do nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary. W ksiązce „Nad przepaściami wiary” mówił m.in.: „W swoim życiu szukam teologii bardziej wyrozumiałej, bardziej ludzkiej, bliższej doświadczeniu ludzi. Boję się teologii wpędzającej ludzi w rozpacz, serwującej ludziom beznadzieję, trwogę, lęk przed Bogiem. Boję się teologii lamentującej nad ludzkimi grzechami, osądzającej ludzi i nie mającej dla nich słów pocieszenia. (…) Jeżeli chodzę nad przepaściami wiary, to unoszą mnie nad nimi skrzydła nadziei. Ona mówi: Bóg jest większy niż nasza wiara”.
W 2004 r. został laureatem Nagrody im. Jana Długosza, a rok później – Nagrody Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera. „Ks. Hryniewicz”, mówił wówczas w laudacji członek jury Henryk Woźniakowski, „głosi przede wszystkim nadzieję eschatologiczną, nadzieję zbawienia w wymiarze uniwersalnym – dla wszystkich ludzi, więcej: dla wszystkich stworzeń, dla świata natury, która również jest włączona w ów Boski plan przetworzenia rzeczywistości. (…) Dlaczego – pyta Hryniewicz – Bóg miałby wymierzać nieskończoną karę za skończoną liczbę ludzkich złych czynów, nawet najgrszych? Kara nie będąca terapią nie ma przecież sensu. Dlatego kara, która nas czeka, będzie miała z pewnością charakter terapeutyczny, będzie oczyszczać to, co grzech wykoślawił. Miłość Boga przewyższa siłę zła – jest w ostatecznym rachunku zwycięska. (…) Wieczność Gehenny nie jest tą samą wiecznością co wieczność Zbawienia”.
Medal św. Jerzego jest honorową nagrodą przyznawaną przez „Tygodnik Powszechny” od 1993 roku „za zmagania ze złem i uparte budowanie dobra w życiu społecznym ludziom, którzy wykazują szczególną wrażliwość na biedę, krzywdę, niesprawiedliwość i wrażliwość tę wyrażają czynem”. Na medalu wypisany jest fragment Psalmu 37. w przekładzie Marka Skwarnieckiego: „Powierz Panu swą drogę, zaufaj Mu, a On sam będzie działał. On sprawi, że twa sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a prawość Twoja, jak blask południa”.
Nominacje do medalu zgłaszają czytelnicy „Tygodnika Powszechnego”, natomiast laureatów wybiera kapituła, w której skład wchodzą obecnie: ks. Adam Boniecki, Piotr Mucharski, Władysław Stróżewski, Andrzej Zoll i abp Józef Życiński.