Aż trzy nowe książki opublikował na przełomie roku Instytut Myśli Józefa Tischnera. Wszystkie ukazały się w ramach serii „Drogi myślenia”. W najbliższym czasie szerzej omówimy każdy z tytułów, tu tylko sygnalizujemy ich pojawienie się.
Odwiedzających naszą stronę na pewno najbardziej zaciekawi nowa książka profesora Karola Tarnowskiego. Nosi ona tytuł „Tropy myślenia religijnego” i gromadzi teksty pisane w ostatnim dziesięcioleciu. Tematem centralnym jest „myślenie religijne” – pojęcie zaczerpnięte od ks. Józefa Tischnera, ale przez Tarnowskiego twórczo rozwijane. Teksty zgrupowane są w trzech działach: „Myślenie filozoficzne o Bogu” (tu m.in. znajdziemy interesujący esej „Czy religia potrzebuje metafizyki?”), „Myślenie o wierze i religii” (z interesującymi esejami „Wiara w czasach kryzysu”, „Wiara i niewiara dzisiaj”, „Wiara i przemoc”, „Wielkość i nędza religii”) oraz „Myślenie religijne Józefa Tischnera” (zawierający m.in. wykłady wygłaszane podczas Dni Tischnerowskich w Krakowie). „Tom esejów Karola Tarnowskiego łączy dwie perspektywy badawcze: optykę filozofa religii i optykę >>myśliciela zaangażowanego<<”, pisze na okładce książki profesor Elżbieta Wolicka. „Karol Tarnowski jest myślicielem otwartym i pytającym, tropicielem >>szyfrów transcendencji<<, wrażliwym na niepokoje i rozterki ludzi poszukujących i wątpiących”.
Bardzo interesująca jest też książka młodego filozofa (rocznik 1977) Piotra Augustyniaka „Inna Boskość. Mistrz Eckhart, Zaratustra i przezwyciężenie metafizyki”. Jest to próba przeczytania słynnych „Kazań” Mistrza Eckharta w kontekście idei, która zrodziła się dopiero w wieku XX – pod wpływem myśli Fryderyka Nietzschego – i znalazły swój najmocniejszy wyraz w filozofii Martina Heideggera. „Problem, który zamierzam rozważyć, można sformułować tak”, pisze Augustyniak we wprowadzeniu, „ w jaki sposób odczytywanie tekstu >>Kazań<< może oświetlić to, co Heidegger nazwał i próbował przeprowadzić jako >>przezwyciężenie metafizyki<<”. Lektura rozprawy Augustyniaka na pewno nie będzie zajęciem łatwym, ale może okazać się – jak pisze w rekomendacji tomu profesor Cezary Wodziński – pasjonującą przygodą.
W jeszcze inne rejony prowadzi czytelników trzecia książka opublikowana przez IMJT. To „Podmiotowość i utrata” Dobrosława Kota (rocznik 1976) – rozprawa poświęcona tzw. paradygmatowi dialogicznemu w myśleniu filozoficznym, a zarazem fenomenologicznej analizie doświadczenia utraty Bliskiego. Choć jest to dzieło – podobnie jak książka Augustyniaka – stricte filozoficzne, to jednak liczne jego partie, zwłaszcza te poświęcone analizie utraty, będą dla czytelników poruszające, dotykają bowiem doświadczeń, które są udziałem każdego człowieka. Czym właściwie jest utrata Bliskiego? Co dzieje się wtedy z relacją Ja–Ty? Czy Ty bezpowrotnie umiera, czy też żyje nadal w Ja? Podejmując wnikliwą refleksję nad tymi pytaniami, autor „przekonywająco wskazuje na potrzebę ujęcia podmiotu w perspektywie dialogicznej”, pisze profesor Adam Węgrzecki.
Wszystkich zainteresowanych informacjami na temat omówionych książek zachęcamy do kontaktu z Instytutem(adres mailowy: [email protected]).