7 sierpnia przypada setna rocznica urodzin bpa Jana Pietraszki, wybitnego kaznodziei, wieloletniego proboszcza kolegiaty św. Anny w Krakowie, spowiednika i mentora ks. Tischnera. „Nikt tak jak on nie doceniał i nie akcentował ewangelicznej głębi Kościoła”, mówił o nim Tischner.

Jan Pietraszko urodził się 7 sierpnia 1911 w Buczkowicach, tam też skończył szkołę podstawową, a następnie uczęszczał do gimnazjum w Białej Krakowskiej (obecnie Bielsko-Biała). Po maturze wstąpił do seminarium krakowskiego i w 1936 przyjął święcenia z rąk abpa Adama Stefana Sapiehy, którego kapelanem został dwa lata później. Pracował jako wikariusz w Rabce i Zakopanem, a następnie w parafii św. Szczepana w Krakowie. Na prośbę kard. Sapiehy podjął się funkcji prefekta w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie. Równocześnie od 1948 pracował jako duszpasterz i kapelan akademicki w kościele św. Anny, obejmując tam w 1957 funkcję proboszcza i sprawując ten urząd do 1984. Jego kazania już w latach 40. przyciągały tłumy, głównie studentów i przedstawicieli inteligencji. To właśnie w kościele św. Anny Tischner po raz pierwszy – jeszcze jako student prawa – usłyszał Pietraszkę. Z czasem stał się on jego opiekunem duchowym i spowiednikiem.
W listopadzie 1962 Pietraszko został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Sakrę biskupią otrzymał 15 kwietnia 1963 w archikatedrze wawelskiej. Został mianowany wikariuszem generalnym odpowiedzialnym za sprawy personalne duchowieństwa. Nie złożył jednak funkcji proboszcza i nadal zajmował się duszpasterstwem akademickim przy kościele św. Anny. Starał się ściągać tam najlepszych kaznodziejów; to dzięki niemu kolegiata św. Anny stała się symbolem religijności pogłębionej intelektualnie. „Tajemnica ks. Jana Pietraszki polegała na tym, że zamieniał ziarno Ewangelii na chleb dla wygłodzonych. A głód był wtedy ogromny”, napisze po latach Tischner.
Homilie Pietraszki ukazały się w książkach „Spotkania” i „Medytacje w drodze”; od kilku lat wychodzą też dzieła zebrane, dokumentujące jego kaznodziejską aktywność.
Zmarł 2 marca 1988 w Krakowie w opinii świętości. Pochowany został w kolegiacie św. Anny pod ołtarzem Podwyższenia Krzyża (w lewej nawie). W 1994 rozpoczęto przygotowania do jego procesu beatyfikacyjnego.