W środę 22 kwietnia rozpoczęły się IX Dni Tischnerowskie w Krakowie. Rozpoczęły się o godz. 17 mszą świętą w intencji patrona Dni odprawioną w kościele św. Anny, z którym ks. Tischner był związany przez blisko trzydzieści lat jako duszpasterz krakowskiej inteligencji. Mszę odprawił i kazanie wygłosił bp Tadeusz Pieronek. W swoim kazaniu zwrócił uwagę, że czytania liturgiczne z dnia 22 kwietnia doskonale pasują do tematu przewodniego Dni, jakim są ludzkie lęki. Odwołał się do słów psalmu: „Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał i wyzwolił od wszelkiej trwogi”, wskazując na te miejsca Biblii, w których mowa jest o przemocy i odwadze. „W duchowej sferze życia”, podkreślił bp Pieronek, „przymus nie prowadzi do niczego. Człowiek jest wolny. Kto się lęka, nie wydoskonali się w miłości. Do każdego chrześcijanina Chrystus kieruje zachętę daną kiedyś św. Pawłowi: Przestań się lękać…”
O godz. 19 w budynku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej rozpoczęła się ceremonia wręczenia Nagrody Znaku i Hestii im. ks. J. Tischnera oraz Stypendium im. ks. Józefa Tischnera, przyznawanego przez Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu. Najpierw na scenie PWST pojawiła się stypendystka – Paulina Napierała, która podziękowała jury, reprezentowanemu przez prof. Krzysztofa Michalskiego, za wyróżnienie umożliwiające jej kontynuację pracy naukowej. Młoda doktorantka Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ zajmuje się relacjami między religią a polityką w Stanach Zjednoczonych i w Polsce. Dzięki stypendium będzie mogła pracować nad wybranymi zagadnieniami w siedzibie Instytutu w Wiedniu.
Potem na scenę zapraszano kolejnych laureatów Nagrody Znaku i Hestii im. ks. Tischnera, poprzedzając pojawienie się każdego z nich krótkim filmikiem na temat jego działalności. Jako pierwszy pojawił się na scenie Aleksander Smolar, nagrodzony za publicystykę i eseistykę poświęconą ważnym problemom społecznym. Dziękując za wyróżnienie, wyraźnie wzruszony laureat zwrócił uwagę, że mówi się wiele o dowcipie Tischnera i o jego dobroci. „Ale Tischner był także człowiekiem zasad i wiele razy to pokazywał, w ważnych momentach zabierając głos w sposób zdecydowany”. Do tych słów nawiązała s. Barbara Chyrowicz, która otrzymała nagrodę w kategorii pisarstwa filozoficznego i teologicznego. Najpierw przypomniała, że pomysł wydania w Znaku jej książki O sytuacjach bez wyjścia w etyce zrodził się przed czterema laty właśnie na Dniach Tischnerowskich (s. Chyrowicz brała wtedy udział w debacie poświęconej relacjom wiary i nauki). A potem dodała: „W życiu, owszem, potrzebne są zasady, ale w konkretnych sytuacjach ważna jest przede wszystkim mądrość, która podpowiada, co w danej sytuacji wybrać. Życzmy sobie tego, żebyśmy żyli mądrze”.
W końcu na scenie zrobiło się bardzo tłoczno i wesoło, kiedy wkroczyli na nią laureaci nagrody za działalność społeczną – Katarzyna i Krzysztof Liszczowie wraz z dziećmi: Kasią, Ewą i Julią. Państwo Liszczowie, nagrodzeni za działania w bardzo różnych dziedzinach (terapia uzależnień, adopcja, opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi, pomoc rodzinom adopcyjnym), przyznali, że nagroda pomoże im zrealizować kolejną ideę: stworzenie Domu Łączenia Rodzin, w którym dzieci adoptowane mogłyby spotykać się ze swoimi biologicznymi rodzicami. Pani Katarzyna stwierdziła, że ta idea towarzyszyła jej od kilku lat. „Przez trzy lata nic z nią nie zrobiłam. Któregoś razu otworzyłam Pismo święte i przeczytałam o drzewie figowym, które przez trzy lata nie wydało owocu. Właściciel ogrodu kazał je wyciąć, ale ogrodnik poprosił o jeszcze jeden rok. Pomyślałam sobie: jeśli w ciągu kolejnego roku nic się nie zdarzy, to znaczy, że mamy rozstać się z tym pomysłem. No i zdarzyło się – i teraz jesteśmy tu w gronie tak wspaniałych ogrodników”.
Nagrody wręczali wiceprezes Sopockiego Towarzystwa Ubezpieczeń Ergo Hestia Małgorzata Makulska i prezes Społecznego Instytutu Wydawniczego Znak Henryk Woźniakowski. Ceremonię prowadziła Jolanta Kogut, której towarzyszył zespół jazzowy „In Space”.
Filmową relację z uroczystości można obejrzeć na stronie www.nagrodatischnera.pl.
